Onze Geschiedenis
Hoe het allemaal begon...
Terwijl het noorden van Nederland nog bezet werd, begon in de eerste maanden van 1945 beneden de grote rivieren het ‘normale leven’ weer op gang te komen. Zo ook in de Kerkraadse wijk Bleijerheide waar men de start van de verkennersgroep St. Willibrord voorbereidde. Het initiatief hiervoor lag voornamelijk bij de latere groepsleider Tiel Vandermeulen en pater Humfried, die jarenlang als aalmoezenier aan de groep verbonden zou blijven.
De eerste jaren van de verkennersgroep kenmerkte zich door huisvestingsproblemen. De verschillende speltakken zwierven met hun hebben en houden langs verschillende locaties in de wijk. Zo verbleven de welpen in die eerste jaren bijvoorbeeld in een lokaal van een kleuterschool en later in het ‘Duutsj Heim’ aan de Voorterstraat, terwijl de verkenners onderdak vonden in een inktfabriek en later hun onderkomen kregen in de toenmalige Angelaschool. Uiteindelijk kwamen de drie verkennerstroepen die de groep toen rijk was terecht in de kelders van het patronaat, waar de groep jarenlang zou zetelen.
In 1948 werd de groep uitgebreid met een voortrekkersstam. De ‘Sjef van Dongenstam’ was vernoemd naar de Nederlandse Noordpoolreiziger die in die tijd burgemeester van het Zeeuwse Aardenberg was. Met van Dongen reiziger onderhield de groep jarenlang een goed contact.
In het begin van de jaren 50 vonden alle speltakken uiteindelijk onderdak in het jeugdhuis dat in de buurt van het Fransiscanerklooster werd gebouwd. In die tijd was ook Thijs Wöltgens, de latere PvdA politicus en burgemeester van Kerkrade, lid van de groep.
Tot in de jaren 70 van de vorige eeuw bleef de verkennersgroep St. Willibrord actief in de wijk Bleijerheide. Door de afname van het aantal stafleden, werd het uiteindelijk onmogelijk om de groep draaiende te houden. Uiteindelijk zag de laatste groepsleider, Wiel Klinkenberg, zich in 1977 genoodzaakt om de groep op te heffen.
Dertien jaar later werd er een nieuwe scoutinggroep in de wijk opgericht. Dit gebeurde door een groep van 9 kader- en bestuursleden die zich uit onvrede afsplitsten van een andere Kerkraadse groep. In het voorjaar van 1990 meldde het nieuwe bestuur van de groep zich bij Scouting Nederland aan onder de naam Sint Franciscusgroep. Binnen enkele weken werd de naam echter veranderd in St. Willibrordgroep.
Alhoewel het merendeel van de andere Kerkraadse Scoutinggroepen én het districtsbestuur tegen de oprichting van de groep waren, vonden in april al de eerste opkomsten voor de jeugdleden plaats. Om deze redenen zocht de nieuwbakken groep toenadering tot het district Brunssum-Hoensbroek. Dit werd in februari 1991 door Scouting Nederland teniet gedaan, waardoor Scoutinggroep St. Willibrord opnieuw bij het district Kerkrade hoorde.
Aangezien de oprichting van de nieuwe groep in eerste instantie erg moeizaam verliep, omdat men zowel op lokaal als nationaal niveau werd tegengewerkt, werd de oud-groepsleider Klinkenberg van de voormalige verkennersgroep St. Willibrord ingeschakeld. Op papier regelde deze een doorstart van de oude groep, waardoor de scoutinggroep vervolgens snel en officieel aan de slag kon.
Van 1990 tot 2001 bevond het clubhuis van de groep zich op de zolders van het jongenspensionaat in Bleijerheide. In dat jaar werd het nieuwe onderkomen aan de Voorterstraat opgeleverd en verhuisde de groep. Momenteel draagt de groep de naam Scouting St. Willibrord en telt zo’n 120 leden.
